Ақынның жүрегін өлең жылытады.

06.09.2019 ж.

Ақынның  жүрегін өлең жылытады.

6-шы қыркүйек күні Қазақстан Журналистер Одағының мүшесі, жергілікті ақын және журналист Владимир Груниннің 70 жылдық мерейтойына  байланысты  шығармашылық кеші өтті. Шығармашылық кеш тек оны мерейтойымен құттықтау үшін ғана емес, сонымен қатар Владимир Ивановичтің өлеңдер әлеміне үңілуіне, оның өмірі мен шығармашылығын еске алуға да себеп болды.

Кешке ақынның достары, серіктестері, пікірлестері, оның талантын құрметтеушілер қатысты. Кеш қонақтары Владимир Ивановичтің достары-Ишутин К. И., Нурманов К. А., "Нұр Отан"партиясының өкілі-Тасмағанбет С. Н., оның әріптестері-жергілікті газеттің журналистері-Саяпин В. В., Гремицкая А. және де осы кештің демеушісі Владимир Ивановичтің досы-Соколова Т. Ж. болды. Кітапхана қызметкерлері де кештен қалыс қаламай, көрме-досье және биобиблиографиялық көрсеткіш дайындап, көрермендерге ұсынды. Яғни, бұл -  В. И. Груниннің өзінің кәсіби саласында да, қоғамдық өмірде де жасап үлгерген нәрселерді бір мезгілде көруге және бағалауға мүмкіндік беретін құжаттық шығармашылық портрет.

 Бұл кеш Арқалық қаласының барлық поэзиясын бағалаушылар мен қадірлеушілерді бір ортада жинап, қала туралы өлеңдерді тыңдатып қана қойған жоқ, (негізінен В. И. Грунин Арқалық туралы өлеңдер жазады),  сонымен қатар, оларды көпшілік алдында өздері оқуға мүмкіндік берді.

Грунин В. И. 1949 жылы Алматыда туған, ол байырғы қазақстандық. Оның өмірбаяны сол кезеңге тән: мектепте оқу, Кеңес Армиясы қатарында қызмет ету. Сол кездері жас Владимир Иванович өзінің еңбек жолын өндірістік стезиядан бастайды. Бүкілодақтық комсомолдық соққы құрылысы басталып жатқан уақытта, яғни 1973 жылы ол Арқалық қаласына келеді. Ол өзі былай деп жазады: "Арқалық қаласында 1973 жылдың сәуір айында келіп, мен алғаш рет ақындық сөздің сұлулығы мен әсемдігіне ие болдым, сонымен бірге журналистиканың күрделі қырларын игеруге тырыстым". Арқалыққа байланысты оның еңбек кітапшасындағы алғашқы жазба "Жилстрой" құрылыс басқармасына орналасқан кезде пайда болды. Владимир Иванович өзінің алғашқы құрылыс нысаны – "Юность"жатақханасын есіне алады. Кім біледі, Владимир Груниннің поэзияға деген ынтасы болмаса әрі қарай тағдыры құрылысшы ретінде қалыптасар еді. Жұмыстан бос уақытында Владимир Иванович өлең жазды. 1974 жылы "Торғай новь" газетінің беттерінде оның алғашқы өлеңдері жарық көрді. Ол кезде ақындық өнері ғана емес, сондай-ақ журналистік бейімділігі де қоса шыңдалып келе жатқан еді. «"Тургайалюминстрой "трестінде монтажник болып жұмыс істей жүріп" мен "Тургайская новь"облыстық газетінің қызметкерлерімен тығыз байланыста болдым» дейді, естеліктерінде.

Грунин ең жиі оқылатын автор-журналистердің бірі болып қалады, оның мақалалары оқырмандарға жақсы таныс. Бірақ, өзекті тақырыптарға мақалалар жазумен қатар, Владимир Иванович өлең жазуды да  тоқтатпады. Лирикалық поэзия оқырманның алдында  өзінің ең қымбат ойларын шығаруға мүмкіндік береді. Өйткені, лирика-бұл ең алдымен ақынның ішкі әлемі, оның сезімдері, уайымдары. Груниннің шығармашылығында лирика маңызды орын алады.

В. Грунин журналистік қызметінде қырық жылдан астам уақыт болды. Осы жылдар бойы ол Арқалық тарихының жылнамасы болды. Оның шығармашылық өмірбаяны жалғасуда, бұл дегеніміз В. Грунинның есімі автор ретінде басылым беттерінде әлі де естіледі.

№ 2 ОӘҒК директорының орынбасары Р. Ж. Жанғалиева Владимир Иванович Груниннің мерейтойымен шын жүректен құттықтап, зор денсаулық, бақыт және барлығына табыс тіледі!

Сердце поэта стихами согрето.

         6 сентября, в рамках празднования 70-летнего юбилея состоялся творческий вечер нашего местного поэта и журналиста, члена Союза журналистов Казахстана -Владимира Грунина. Юбилей стал поводом не только его поздравить, высказать свои пожелания, но и еще раз окунуться в мир стихов Владимира Ивановича, вспомнить его творчество.

         На вечере присутствовали друзья, соратники, единомышленники поэта, почитатели его таланта. Это и давние друзья  Владимира Ивановича – Ишутин К.И., Нурманов К. А., представитель партии «Нур Отан»-Тасмаганбет С. Н., его коллеги-журналисты местной газеты- Саяпин В.В., Гремицкая А. Спонсором творческого вечера является давний друг Владимира Ивановича-Соколова Т. Ж. Ну и, коечно, библиотека не могла остаться в стороне, а подготовила выставку-досье и биобиблиографический указатель-это документальный творческий портрет, позволяющий единовременно увидеть  и оценить все, что успел сделать В. И. Грунин, как в своей профессиональной сфере, так и в общественной жизни.

Вечер собрал всех ценителей поэзии и почитателей города Аркалыка (ведь в основном Грунин В. И. пишет стихи об Аркалыке), которым предоставилось на вечере возможность  не только послушать стихи про нашу общую малую родину – город в степном краю, но и самим прочитать их на публику. И, стоит заметить, прошёл он на самой высокой ноте, можно сказать, на одном дыхании.

            Грунин  В. И. родился в 1949 году, в Алма-Ате, он коренной казахстанец. Его биография типична для того периода: учеба в школе, служба в рядах Советской Армии и как это тогда было принято, будучи молодым Владимир Иванович начинает свою трудовую деятельность с производственной стези. В 1973 году он прибывает в Аркалык, где тогда разворачивалась всесоюзная комсомольская ударная стройка. Вот как он сам пишет – «именно в Аркалыке, прибыв сюда в апреле 1973 года, я впервые приобщился к красоте и прелести поэтического слова, и  при этом старался освоить непростые азы журналистики». Первая запись в его трудовой книжке, связанная с Аркалыком появилась, когда он устроился в строительное управление «Жилстрой». Владимир Иванович помнит свой первый строительный объект – общежитие «Юность». Кто знает, как могла бы сложиться дальнейшая судьба Владимира Грунина в качестве строителя, если бы не его тяга к поэзии. В свободное от работы время Владимир Иванович писал стихи. В 1974 году состоялся его успешный дебют на страницах газеты «Тургайская новь», где были опубликованы его первые стихи. В нем тогда уже проглядывался не только поэтический дар, но и журналистские наклонности. Из воспоминаний самого Грунина – «работая монтажником в тресте «Тургайалюминстрой», я тесно контактировал с сотрудниками областной газеты «Тургайская новь».

          Грунин остается одним из самых читаемых авторов-журналистов, чьи статьи были хорошо знакомы читателям. Но наряду со статьями  на злободневные темы, Владимир Иванович не прекращал писать стихи. И дело, наверное, не только в его профессиональной деятельности, но и во внутренней потребности.  Ведь лирическая поэзия позволяет излить свои самые сокровенные думы, когда ты перед читателем предстаешь в своей абсолютной первозданности. Ведь лирика – это, прежде всего, внутренний мир поэта, его чувства, его переживания. В творчестве Грунина существенное место занимает именно лирика.

Более сорока лет журналистской деятельности В. Грунина это, конечно же, целая эпоха в его биографии. Все эти годы он оставался летописцем истории Аркалыка. Его творческая биография продолжается, а это значит что В. Грунин, как автор еще будет звучать со страниц печатных изданий.

Заместитель директора ОУНБ № 2 Жангалиева Р. Ж. искренне поздравила Владимира Ивановича с юбилеем, и пожелала крепкого здоровья, счастья и успехов во всем!